Metody rozwoju osobistego i zawodowego w organizacji

O rozwoju ludzi w organizacji można pisać doktoraty, ale większość specjalistów zgadza się z twierdzeniem, że cechą weryfikującą organizację, jako uczącą się jest pewien styl zarządzania współgrający z kulturą organizacji, który nie tylko umożliwia, ale w dużym stopniu inicjuje wszelkie zachowania rozwojowe. Oczekiwanych efektów należy spodziewać się wyłącznie pod warunkiem przedsięwzięcia działań wychodzących nieco poza rozwój umiejętności czy poszerzanie wiedzy – należy również pamiętać o kształtowaniu postaw.

Uczymy się, aby się zmieniać, rozwijać. Znanych jest wiele metod prowadzących do:

• wzrostu kompetencji pracowników,
• poszerzenia ich wiedzy,
• wyzwolenia postawy aktywnej i zaangażowania.

Poniżej plusy i minusy tych najbardziej popularnych:

	PLUSY	MINUSY
Szkolenia wewnętrzne:	tematyka idealnie dostosowana do problemów firmy płynny przepływ informacji w firmie mniejsze koszty	subiektywne spojrzenie obarczone relacjami wewnątrz organizacji niebezpieczeństwo powielenia błędów i schematów.
Szkolenia zewnętrzne:	bardzo wysoki poziom merytoryczny i organizacyjny (założenie) wysoko wykwalifikowani prowadzący (założenie) nowe wiadomości spoza organizacji,	obarczone ryzykiem ze względu na koszty, wiele firm szkoli jedynie kluczowych pracowników.
Coaching wewnętrzny:	Coach jest teoretycznie zawsze dostępny Coach szczegółowo zna organizację firmy	obarczony ryzykiem braku obiektywizmu bywa zakłócany relacjami osobistymi.
Coaching zewnętrzny:	bardzo duży przyrost wiedzy w miejscu pracy spojrzenie z zewnątrz świeże pomysły	bardzo wysokie koszty obarczony ryzykiem